Stan niskiego i wysokiego pobudzenia wahają się od okresu snu, senności, spokoju przez wysokie pobudzenie aż do stanu „walki lub ucieczki”. Pobudzenie charakteryzuje się wysokim lub niskim poziomem aktywności (fizycznej i umysłowej), energii, napięcia czy świadomości bodźców. Samoregulacja jest więc sposobem, w jaki radzimy sobie ze stresorami, ile przy tym zużywamy energii i jak szybko wracamy do równowagi. Efektywna samoregulacja sprzyja dobremu samopoczuciu i lepszemu funkcjonowaniu. Ważnym jej aspektem jest świadomość swojego stanu pobudzenia i adekwatnie do potrzeb sytuacji regulowanie go w dół (obniżanie pobudzenia) lub górę (podwyższanie).

 • Biologiczny (np. głód, ból, zmęczenie, choroba, zbyt wysoka lub niska temperatura) 

• Emocjonalny (np. emocje silne lub przykre) 

• Poznawczy (np. informacje zbyt abstrakcyjne, przekazywane zbyt szybko lub wolno, skupienie przez zbyt długi czas)

• Społeczny (trudne i niezrozumiałe sytuacje, konflikty, bycie ofiarą lub świadkiem przemocy) 

• Prospołeczny (silne emocje innych osób, poczucie winy, poczucie niesprawiedliwości)